تحقيقات و پژوهش

يونجه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي‌رسد

برگهاي آن داراي سه برگچه مي‌باشد برگچه‌هاي نوك تيز، سبز رنگ و بيضي شكل است. گلهاي يونجه بشكل سبز و برنگ بنفش تيره يا آبي روشن است ميوه يونجه مانند صدف بوده و دانه داخل ميوه مانند لوبيا ولي كوچكتر از آن مي‌باشد. يونجه ريشه‌اي بسيار عميق درد و ريشه آن تا سه متر بداخل زمين نفوذ مي‌كند و بنابراين منبع ويتامين‌ها و مواد معدني است كه از خاك مي‌گيرد .

يونجه از زمانهاي بسيار قديم در ايران كشت مي‌شده است و در حدود پنج قرن قبل از ميلاد مسيح از ياران به يونان برده شد و در قرن هفتم بعد از ميلاد به اروپا راه يافت. يونجه در ايران در مناطق مركزي و جنوبي به مقدار بسيار زياد كشت مي‌شود. زنبور عسل گل يونجه را دوست دارد و از آن شهد زيادي بدست مي‌آورد و تبديل به عسل مي‌كند. پرورش اين گياه در قديم براي تهيه علوفه چهارپايان بوده ولي در حال حاضر بعلت دارا بودن مواد مغذي به مصرف غذايي نيز مي‌رسد.

در ميان گياهان علوفه‌اي يونجه در راس قرار گرفته و بويژه بعلت دارا بودن موادغذايي فراوان منجمله پروتئين، مواد معدني و ويتامين‌ها بخصوص ويتامين A و C ، غني بودن از نظر كلسيم، پايين بودن درصد سلولز و بالا بودن عملكرد و به لحاظ خوش خوراكي بالاي آن يك برتري خاصي نسبت به علوفه‌هاي ديگر دارد. نظر به اهميّت زياد يونجه و قابليّت كشت و زرع آن بطور گسترده و با محدوديّت كم، القابي مانند ملكه نباتات علوفه‌اي (به لحاظ كيفيّت)، طلاي سبز (به لحاظ اهميّت اقتصادي) ميخ سبز (به لحاظ ريشه قوي و دراز)، بهترين علوفه و بطور نسبي مقاوم به سرما، مقاوم به گرما، متحمل به شوري، متحمل به خشكي (كم آبي)، آهك دوست و... را به خود اختصاص داده است.

يونجه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي‌رسد

برگهاي آن داراي سه برگچه مي‌باشد برگچه‌هاي نوك تيز، سبز رنگ و بيضي شكل است. گلهاي يونجه بشكل سبز و برنگ بنفش تيره يا آبي روشن است ميوه يونجه مانند صدف بوده و دانه داخل ميوه مانند لوبيا ولي كوچكتر از آن مي‌باشد. يونجه ريشه‌اي بسيار عميق درد و ريشه آن تا سه متر بداخل زمين نفوذ مي‌كند و بنابراين منبع ويتامين‌ها و مواد معدني است كه از خاك مي‌گيرد .

يونجه از زمانهاي بسيار قديم در ايران كشت مي‌شده است و در حدود پنج قرن قبل از ميلاد مسيح از ياران به يونان برده شد و در قرن هفتم بعد از ميلاد به اروپا راه يافت. يونجه در ايران در مناطق مركزي و جنوبي به مقدار بسيار زياد كشت مي‌شود. زنبور عسل گل يونجه را دوست دارد و از آن شهد زيادي بدست مي‌آورد و تبديل به عسل مي‌كند. پرورش اين گياه در قديم براي تهيه علوفه چهارپايان بوده ولي در حال حاضر بعلت دارا بودن مواد مغذي به مصرف غذايي نيز مي‌رسد.

در ميان گياهان علوفه‌اي يونجه در راس قرار گرفته و بويژه بعلت دارا بودن موادغذايي فراوان منجمله پروتئين، مواد معدني و ويتامين‌ها بخصوص ويتامين A و C ، غني بودن از نظر كلسيم، پايين بودن درصد سلولز و بالا بودن عملكرد و به لحاظ خوش خوراكي بالاي آن يك برتري خاصي نسبت به علوفه‌هاي ديگر دارد. نظر به اهميّت زياد يونجه و قابليّت كشت و زرع آن بطور گسترده و با محدوديّت كم، القابي مانند ملكه نباتات علوفه‌اي (به لحاظ كيفيّت)، طلاي سبز (به لحاظ اهميّت اقتصادي) ميخ سبز (به لحاظ ريشه قوي و دراز)، بهترين علوفه و بطور نسبي مقاوم به سرما، مقاوم به گرما، متحمل به شوري، متحمل به خشكي (كم آبي)، آهك دوست و... را به خود اختصاص داده است.