تحقيقات و پژوهش

اين پاورپوينت در مورد درز ساختمان و انواع درزهاي انبساطي در46 اسلايد و شاملدرز ساختمان و انواع درزهاي انبساطي،درز انبساط و درز انقطاع (درز ژوئن) ، پوشش درز انبساط ، پوشش درز انقطاع ، پروفيل درز انقطاع و انبساط ، پوشش درز انقطاع و انبساط و نحوه اجراي آن،درز،درز ساختمان،درز انقباضي،انواع درز، و منابع مي باشد...

درزهاي ساختماني

به طور كلي درزهاي ساختماني به دو دسته تقسيم مي شوند:
الف :درزهاي ساخت (درزهاي اجرايي)
اين درزها عموماً به منظور تسهيل عمليات بتن ريزي، با توجه به محدوديت حجم بتن ريزي در نظر گرفته مي شوند، در درزهاي ساختماني ، طراح ، انتظار عكس العمل در قبال حركتهاي مختلف سازه بتني را نداشته ، بلكه فقط سعي دارد تا بر اساس ظرفيتهاي كارگاهي فاصله درزها را تعيين كند . در اين گونه درزها بايد پيوستگي بين بتن و آرماتور در دو قسمت مجاور درز به صورت كامل حفظ شود.
ب :درزهاي حركتي
درزهاي حركتي درزهايي هستند كه براي همساز كردن حركتهاي نسبي قسمتهاي مختلف يك سازه به صورت عمدي تعبيه مي شوند . اين حركتها مي توانند در اثر تغييرات درجه حرارت، افت بتن ، نشستهاي نامساوي يا بر اثر زلزله به وجود آيند.
كاربرد درزهاي ساخت(درزهاي اجرايي)
در هر توقف عمليات بتن ر يزي كه موجب سخت شدن بتن مي گردد ، درز ساخت (درز اجرايي) به وجود مي آيد . به طور كلي هرگاه زمان قطع بتن ريزي از 30 دقيقه تجاوز كند ، بايد آن نقطه را يك درز اجرايي به حساب آورد، مگر آنكه حالت خميري بتن با تدابيري به آن بازگردانده شود . درز ساخت ممكن است داراي وضعيتهاي مختلفي باشد، ولي معمولاً قائم يا افقي است . معمولاً سعي مي شود محل درز ساخت به محل يكي ديگر از انواع درزها منطبق گردد . در تيرها و شاه تيرها درزهاي ساخت ، بايد تقريباً عمود بر محور اين اعضا بوده و هيچگاه با محور عضو موازي نباشد. درز ساخت مي تواند در اعضا و قطعات بتن آرمه در محل لنگر خمشي ماكزيمم قرار گيرد ، زيرا در اين اعضا تنشهاي كششي توسط فولادهاي كششي تحمل مي شوند . درزهاي اجرايي نبايد در محلي كه قرار است بتن تحمل برش نمايد ، قرار گيرند . بنابراين در ساخت اعضاي خمشي اگر قرار است بتن ريزي در بيش از يك مرحله صورت گيرد ، بايد ترتيبي اتخاذ شود كه قطع بتن ريزي در مجاورت تكيه گاه نبوده ، بلكه در نزديكي وسط دهانه باشد.
تيرها، شاه تيرها، دالها، سرستونها و مانند آنها همگي قسمتهايي از يك كف به حساب مي آيند كه بايد در يك مرحله بتن ريزي شوند، بتن ريزي ستونها اجباراً در تراز هر طبقه در محل سرستون يا تير متوقف مي شود .درزهاي ساخت عموماً در ساختمانهاي بتني كاربرد دارند . درزهاي ساخت بايد در محلهاي مناسب و زير نظر دستگاه نظارت تعبيه شوند.
كاربرد درزهاي حركتي
الف ) درزهاي انقباضي
اين درزها معمولاً به منظور جلوگير ي از بروز تركهاي ناشي از جمع شدن بتن تعبيه مي شوند . اگر در فواصل معين درز انقباض در نظر گرفته نشود ، روي سطوح پياده روها يا ديوارهاي بتني تركهايي پديد خواهد آمد . آرماتورها غالباً مي توانند محل بروز تركها را كنترل نمايند، همچنين، وجود درزهاي انقباضي كه محلشان به طور صحيح انتخاب شده باشد ، مي توانند مانع بروز ترك شوند . عملكرد اين درزها به صورتي است كه انقباض طرفين درز در محل درز متمركز مي گردد . در حقيقت اين درزها داراي نوعي عدم پيوستگي عمومي هستند ، ليكن شكاف اوليه اي بين بتن دو طرف درز وجود ندارد . در روسازيها جايي كه داراي عرض بيش از 3.75 متر نباشد. درزهاي ساختماني بين نوارهاي مجاور جوابگوي نياز براي جمع شدگي طولي خواهند بود . براي سنگدانه هاي گرانيتي و آهكي فاصله درزهاي روسازي معمولاً بين 4.8 تا 6 متر است . در صورت ترديد بايد فاصله درزها كمتر اختيار شود درزهاي انقباضي در پياده روها و دالهاي كف كه به صورت موزائيكي ساخته مي شوند ، به طور معمول 1.2 تا 1.8 متر و در جان پناهها و نرده ها در فواصل 3 تا 6 متر در نظر گرفته مي شوند. اگر اعضا و قطعات پيش ساخته و يا به صورت واحدهاي مجزا و مستقل كار گذارده شوند و بدين لحاظ در آنها درز انبساط تعبيه نشده باشد ، بايد شرايط نصب چنان باشد كه اعضا و قطعات مجاور هنگام انبساط مزاحمتي براي يكديگر ايجاد ننمايد.
درزهاي انبساط
اين درزها براي جلوگيري از خراب شدن روسازيها در اثر فشار بيش از حد ، فراهم ساختن امكان تعمير قسمتي از جدولهاي بتني پياده روها و نظاير آن تعبيه مي شوند . به طور كلي اين درزها براي تأمين امكان انقباض و انبساط ناشي از تغييرات درجه حرارت ، به طوري كه در نقاط مختلف ساختمان ترك خوردگي و در مقاطع سازه تلاشهاي ثانوي زياد، ايجاد نشوند، تعبيه مي گردند. عملكرد اين درزها بايد به گونه اي باشد كه انبساط و انقباض طرفين درز كاملاً همساز شوند ، لازمه چنين درزهايي اين است كه هيچ گونه پيوستگي در طرفين درز برقرار نباشد، چنين درزهايي بايد با كمترين مقاومت در مقابل انقباض و انبساط قادر به باز يا بسته شدن باشند . عموماً اين درزها در تمام قسمتهاي سازه به طور پيوسته قرار گرفته و از كف تا سقف ادامه مي يابند ، براي حصول اطمينان از جدايي كامل دو قسمت مجاور رعايت اين مسئله ضروريست.
درزهاي نشست
اين درزها براي جلوگيري از نشستهاي نامساوي دو ساختمان مجاور كه داراي دو نوع مصالح، دو نوع پي يا دو ارتفاع متفاوت هستند، مورد استفاده قرار مي گيرند.
درزهاي لغزشي
درزهايي هستند كه امكان لغزش دو قسمت مجاور درز بدون انتقال نيروي برشي را فراهم مي كنند. اين درزها غالباً در مخازن ، به ويژه در مواردي كه تغييرات درجه حرارت محيط زياد است ، مورد استفاده قرار مي گيرند.
مصالح مصرفي در درزهاي ساختماني
براي اجراي درزهاي ساختماني معمولاً مصالح زير مورد استفاده قرار مي گيرد.
مصالح پركنده درز (فيلر)
اين مواد ممكن است در بردارنده الياف گياهي، لاستيك، تركيبات آسفالتي، چوب پنبه و مانند آنها باشند .مواد به كار رفته به عنوان پركننده ، بايد داراي ويژگيهاي زير بوده و در هر صورت از مشخصات مندرج در فصل مصالح تبعيت نمايد .اهم ويژگيهاي مصالح پركننده عبارتند از:
الف :برخورداري از دوام زياد
ب :جاگيري و شكل گيري در درزها
ج :قابليت ارتجاع و عدم ايجاد اتصال محكم با درز
مصالح آب بندي
مصالح آب بندي به منظور نفوذناپذيري در مقابل باد و باران و رطوبت به كار مي روند. مصالح آب بندي بايد طبق نقشه ها و مشخصات خصوصي و با تأييد دستگاه نظارت به كار گرفته شود. مصالح آب بندي بايد از نوعي باشد كه

اين پاورپوينت در مورد درز ساختمان و انواع درزهاي انبساطي در46 اسلايد و شاملدرز ساختمان و انواع درزهاي انبساطي،درز انبساط و درز انقطاع (درز ژوئن) ، پوشش درز انبساط ، پوشش درز انقطاع ، پروفيل درز انقطاع و انبساط ، پوشش درز انقطاع و انبساط و نحوه اجراي آن،درز،درز ساختمان،درز انقباضي،انواع درز، و منابع مي باشد...

درزهاي ساختماني

به طور كلي درزهاي ساختماني به دو دسته تقسيم مي شوند:
الف :درزهاي ساخت (درزهاي اجرايي)
اين درزها عموماً به منظور تسهيل عمليات بتن ريزي، با توجه به محدوديت حجم بتن ريزي در نظر گرفته مي شوند، در درزهاي ساختماني ، طراح ، انتظار عكس العمل در قبال حركتهاي مختلف سازه بتني را نداشته ، بلكه فقط سعي دارد تا بر اساس ظرفيتهاي كارگاهي فاصله درزها را تعيين كند . در اين گونه درزها بايد پيوستگي بين بتن و آرماتور در دو قسمت مجاور درز به صورت كامل حفظ شود.
ب :درزهاي حركتي
درزهاي حركتي درزهايي هستند كه براي همساز كردن حركتهاي نسبي قسمتهاي مختلف يك سازه به صورت عمدي تعبيه مي شوند . اين حركتها مي توانند در اثر تغييرات درجه حرارت، افت بتن ، نشستهاي نامساوي يا بر اثر زلزله به وجود آيند.
كاربرد درزهاي ساخت(درزهاي اجرايي)
در هر توقف عمليات بتن ر يزي كه موجب سخت شدن بتن مي گردد ، درز ساخت (درز اجرايي) به وجود مي آيد . به طور كلي هرگاه زمان قطع بتن ريزي از 30 دقيقه تجاوز كند ، بايد آن نقطه را يك درز اجرايي به حساب آورد، مگر آنكه حالت خميري بتن با تدابيري به آن بازگردانده شود . درز ساخت ممكن است داراي وضعيتهاي مختلفي باشد، ولي معمولاً قائم يا افقي است . معمولاً سعي مي شود محل درز ساخت به محل يكي ديگر از انواع درزها منطبق گردد . در تيرها و شاه تيرها درزهاي ساخت ، بايد تقريباً عمود بر محور اين اعضا بوده و هيچگاه با محور عضو موازي نباشد. درز ساخت مي تواند در اعضا و قطعات بتن آرمه در محل لنگر خمشي ماكزيمم قرار گيرد ، زيرا در اين اعضا تنشهاي كششي توسط فولادهاي كششي تحمل مي شوند . درزهاي اجرايي نبايد در محلي كه قرار است بتن تحمل برش نمايد ، قرار گيرند . بنابراين در ساخت اعضاي خمشي اگر قرار است بتن ريزي در بيش از يك مرحله صورت گيرد ، بايد ترتيبي اتخاذ شود كه قطع بتن ريزي در مجاورت تكيه گاه نبوده ، بلكه در نزديكي وسط دهانه باشد.
تيرها، شاه تيرها، دالها، سرستونها و مانند آنها همگي قسمتهايي از يك كف به حساب مي آيند كه بايد در يك مرحله بتن ريزي شوند، بتن ريزي ستونها اجباراً در تراز هر طبقه در محل سرستون يا تير متوقف مي شود .درزهاي ساخت عموماً در ساختمانهاي بتني كاربرد دارند . درزهاي ساخت بايد در محلهاي مناسب و زير نظر دستگاه نظارت تعبيه شوند.
كاربرد درزهاي حركتي
الف ) درزهاي انقباضي
اين درزها معمولاً به منظور جلوگير ي از بروز تركهاي ناشي از جمع شدن بتن تعبيه مي شوند . اگر در فواصل معين درز انقباض در نظر گرفته نشود ، روي سطوح پياده روها يا ديوارهاي بتني تركهايي پديد خواهد آمد . آرماتورها غالباً مي توانند محل بروز تركها را كنترل نمايند، همچنين، وجود درزهاي انقباضي كه محلشان به طور صحيح انتخاب شده باشد ، مي توانند مانع بروز ترك شوند . عملكرد اين درزها به صورتي است كه انقباض طرفين درز در محل درز متمركز مي گردد . در حقيقت اين درزها داراي نوعي عدم پيوستگي عمومي هستند ، ليكن شكاف اوليه اي بين بتن دو طرف درز وجود ندارد . در روسازيها جايي كه داراي عرض بيش از 3.75 متر نباشد. درزهاي ساختماني بين نوارهاي مجاور جوابگوي نياز براي جمع شدگي طولي خواهند بود . براي سنگدانه هاي گرانيتي و آهكي فاصله درزهاي روسازي معمولاً بين 4.8 تا 6 متر است . در صورت ترديد بايد فاصله درزها كمتر اختيار شود درزهاي انقباضي در پياده روها و دالهاي كف كه به صورت موزائيكي ساخته مي شوند ، به طور معمول 1.2 تا 1.8 متر و در جان پناهها و نرده ها در فواصل 3 تا 6 متر در نظر گرفته مي شوند. اگر اعضا و قطعات پيش ساخته و يا به صورت واحدهاي مجزا و مستقل كار گذارده شوند و بدين لحاظ در آنها درز انبساط تعبيه نشده باشد ، بايد شرايط نصب چنان باشد كه اعضا و قطعات مجاور هنگام انبساط مزاحمتي براي يكديگر ايجاد ننمايد.
درزهاي انبساط
اين درزها براي جلوگيري از خراب شدن روسازيها در اثر فشار بيش از حد ، فراهم ساختن امكان تعمير قسمتي از جدولهاي بتني پياده روها و نظاير آن تعبيه مي شوند . به طور كلي اين درزها براي تأمين امكان انقباض و انبساط ناشي از تغييرات درجه حرارت ، به طوري كه در نقاط مختلف ساختمان ترك خوردگي و در مقاطع سازه تلاشهاي ثانوي زياد، ايجاد نشوند، تعبيه مي گردند. عملكرد اين درزها بايد به گونه اي باشد كه انبساط و انقباض طرفين درز كاملاً همساز شوند ، لازمه چنين درزهايي اين است كه هيچ گونه پيوستگي در طرفين درز برقرار نباشد، چنين درزهايي بايد با كمترين مقاومت در مقابل انقباض و انبساط قادر به باز يا بسته شدن باشند . عموماً اين درزها در تمام قسمتهاي سازه به طور پيوسته قرار گرفته و از كف تا سقف ادامه مي يابند ، براي حصول اطمينان از جدايي كامل دو قسمت مجاور رعايت اين مسئله ضروريست.
درزهاي نشست
اين درزها براي جلوگيري از نشستهاي نامساوي دو ساختمان مجاور كه داراي دو نوع مصالح، دو نوع پي يا دو ارتفاع متفاوت هستند، مورد استفاده قرار مي گيرند.
درزهاي لغزشي
درزهايي هستند كه امكان لغزش دو قسمت مجاور درز بدون انتقال نيروي برشي را فراهم مي كنند. اين درزها غالباً در مخازن ، به ويژه در مواردي كه تغييرات درجه حرارت محيط زياد است ، مورد استفاده قرار مي گيرند.
مصالح مصرفي در درزهاي ساختماني
براي اجراي درزهاي ساختماني معمولاً مصالح زير مورد استفاده قرار مي گيرد.
مصالح پركنده درز (فيلر)
اين مواد ممكن است در بردارنده الياف گياهي، لاستيك، تركيبات آسفالتي، چوب پنبه و مانند آنها باشند .مواد به كار رفته به عنوان پركننده ، بايد داراي ويژگيهاي زير بوده و در هر صورت از مشخصات مندرج در فصل مصالح تبعيت نمايد .اهم ويژگيهاي مصالح پركننده عبارتند از:
الف :برخورداري از دوام زياد
ب :جاگيري و شكل گيري در درزها
ج :قابليت ارتجاع و عدم ايجاد اتصال محكم با درز
مصالح آب بندي
مصالح آب بندي به منظور نفوذناپذيري در مقابل باد و باران و رطوبت به كار مي روند. مصالح آب بندي بايد طبق نقشه ها و مشخصات خصوصي و با تأييد دستگاه نظارت به كار گرفته شود. مصالح آب بندي بايد از نوعي باشد كه